Raheem Sterling: Wat gaat er mis voor Chelsea sinds de transfer van £ 47,5 miljoen van Manchester City? | Voetbal Nieuws

Thomas Tuchel zei dat Raheem Sterling’s aankoop van £ 47,5 miljoen van rivalen Manchester City in juli Chelsea’s „nr. 1 prioriteit“ was. Minder dan vier maanden later is Tuchel weg en is het uitwerken hoe je het beste uit de 27-jarige kunt halen, de grootste zorg van Graham Potter aan het worden.

Tuchel was begrijpelijkerwijs enthousiast over de verovering van een viervoudig Premier League-winnaar van een mede-big-six en benadrukte de „flexibiliteit, mobiliteit en aanvalsopties aan de voorkant“ die de 27-jarige aan zijn zijde zou toevoegen.

Tuchel’s vervanger Potter heeft op dezelfde manier over Sterling gesproken sinds hij de teugels op Stamford Bridge nam, en prees zijn „flexibiliteit, vermogen en kwaliteit om op verschillende posities te spelen.“

Maar terwijl zijn voorganger Sterling onmiddellijk in de aanval zette, heeft Potter de tactische veelzijdigheid van de Engelse international benut door hem in verschillende posities in te zetten, waaronder vleugelverdediger.

Zelfs terwijl de hoofdcoach aan het begin van zijn Chelsea-carrière een ongeslagen reeks van negen wedstrijden genoot, deed zijn gebruik van Sterling de wenkbrauwen fronsen. Of je nu als vleugelspeler, spits of vleugelverdediger speelt, het feit blijft dat Sterling slechts één doelpunt en één assist heeft onder Potter.

Met een WK in het verschiet bestaat het gevaar dat het probleem van Chelsea en Potter ook wordt gedeeld door Engeland en Gareth Southgate.

Waarom speelt Sterling als vleugelverdediger?

Na het grootste deel van zijn zeven jaar bij City als vleugelspeler te hebben doorgebracht, moest Sterling zich niet alleen aanpassen aan een nieuwe club, maar ook aan een reeks nieuwe functies na zijn terugkeer naar Londen bij Chelsea.

De voormalige QPR-jongere stond aanvankelijk in de rij als een valse negen in het 3-4-3-systeem van Tuchel, voordat hij merkte dat hij naast Kai Havertz speelde als onderdeel van een voorste twee toen de hoofdcoach overstapte naar een 4-4-2.

De tweak leek bij Sterling te passen, die, nadat hij in zijn eerste drie wedstrijden puntloos was geworden, drie keer scoorde in zijn volgende twee wedstrijden.

Maar door de komst van Potter is Sterling opnieuw verhuisd, met inzet op zowel de rechter- als de linkervleugel – evenals een rol in de voorste drie – aangezien de voormalige Brighton-baas Chelsea grotendeels heeft teruggezet naar een drie-aan-de-rug-formatie.

Naast het willen profiteren van Sterling’s „flexibiliteit“, noemde Potter ook verwondingen als een reden voor zijn gebruik van Sterling. De hoofdcoach gaf toe „het is niet eenvoudig om de spelers die we hebben te verliezen“ en dat hij „voortdurend probeert de juiste balans te vinden.“

Potter heeft te maken gehad met de verliezen van Reece James, Wesley Fofana en N’Golo Kante, waarbij de afwezigheid van James – Chelsea’s enige echte rechtsback – een bijzondere hoofdpijn veroorzaakte.

Sterling was de eerste speler die James moest vervangen, maar dat experiment werd al na 45 minuten beëindigd bij Aston Villa. In de vier wedstrijden sindsdien zijn Ruben Loftus-Cheek en Cesar Azpilicueta elk één wedstrijd begonnen als rechtsback, terwijl Christian Pulisic daar twee keer is begonnen. Het is duidelijk dat Potter nog steeds op zoek is naar de beste manier om het verlies van James te verwerken.

Sinds die middag in Villa Park is Sterling’s actie op de vleugelverdediger grotendeels op de linkerflank gekomen. Zijn eerste wedstrijd daar was thuis tegen Red Bull Salzburg in Potters eerste wedstrijd – toen James op de andere flank begon – en drie van Sterling’s laatste vier optredens zijn in die rol gekomen. Dat is ondanks het feit dat Ben Chilwell en Marc Cucurella – twee natuurlijke linksbacks – beschikbaar zijn.

Er is natuurlijk een element van Potter die nog steeds vat krijgt op een Chelsea-ploeg die hij heeft geërfd, slechts een week na de sluiting van een transferperiode waarin de Blues acht spelers van het eerste team binnenhaalden. De 47-jarige heeft ook geen tijd gehad om met zijn ploeg op het trainingsveld te werken vanwege het gecomprimeerde schema als gevolg van het WK in de winter, waardoor veel tactische experimenten tijdens de wedstrijd in het openbaar moesten worden uitgevoerd dagen.

Aanwijzingen voor de tactische ideeën van Potter toen hij bij Chelsea kwam, waren ook te zien tijdens zijn tijd bij Brighton, toen hij vaak wisselde tussen drie- en viermansverdediging en hielp om vleugelspelers als Solly March en Leandro Trossard in vleugelverdedigers te veranderen.

Na Sterling’s eerste optreden als vleugelverdediger in het 1-1 gelijkspel thuis met Salzburg, zei Potter dat het vermogen van de Oostenrijkers om „het midden te blokkeren“ achter zijn gebruik van de voormalige City-speler zat.

Salzburg speelde in een 4-3-1-2 formatie, wat betekende dat Sterling geen vleugelspeler had om mee te kampen, terwijl Villa’s 4-3-2-1 en Brentford’s 3-5-2 – in theorie – hem vergelijkbare kansen gaven om zijn aanvallende talenten in een-op-een match-ups met verdedigers van de tegenstander.

In de twee wedstrijden tegen AC Milan en voor het bezoek van Manchester United – teams die wel met vleugelspelers spelen – was het veelzeggend dat Potter Sterling weer in de aanval zette en meer orthodoxe verdedigers speelde als vleugelverdediger.

Heeft het experiment van Potter gewerkt?

Het is redelijk om je af te vragen of Potter er spijt van heeft Sterling en Pulisic zaterdag als vleugelverdedigers te hebben opgesteld in Brighton, toen de terugkeer van de hoofdcoach naar de zuidkust eindigde in een vernederende 4-1 nederlaag tegen zijn voormalige club.

De twee vleugelspelers hadden een paar dagen eerder in dezelfde rol gespeeld in de 2-1 overwinning op Salzburg, wat Potter misschien het vertrouwen gaf om vast te houden aan zo’n gewaagd plan in het Amex Stadium.

Brighton had regelmatig een 3-4-3 formatie gebruikt onder Potter’s opvolger Roberto De Zerbi, wat, indien herhaald, betekende dat Sterling opnieuw in staat zou zijn om vanaf de vleugelverdediger het laatste derde deel binnen te dringen, in de wetenschap dat er geen vleugelspeler was die wachtte om toe te slaan in de ruimte die hij had verlaten.

De Zerbi schoof echter op naar een 4-2-3-1 voor het bezoek van Chelsea, dat de bezoekers leek te vangen toen Brighton in de eerste uitwisselingen over hen heen krioelde. Tegen de tijd dat Sterling werd teruggetrokken, waren de Blues goed op weg naar een zware nederlaag.

Voor hun botsing met de Seagulls had Chelsea slechts vier keer toegegeven in hun negen wedstrijden onder Potter, wat suggereert dat zijn tactische hakken en wisselen geen nadelig effect hadden op de defensieve prestaties van zijn team.

Maar heeft Potter’s knutselen een negatieve invloed gehad op Sterling? De onderstaande tabel laat zien dat hij minder doelpunten, assists en take-ons per 90 minuten vanaf de flankverdediger registreert dan wanneer hij in een meer gevorderde rol speelt.

Het verschil in de output van Sterling bij het bekijken van deze statistieken is echter niet zo groot als zou kunnen worden verwacht – met uitzondering van het feit dat hij nog een overname van wing-back moet voltooien. Maar hij is erin geslaagd om meer schoten en laatste-derde passen op te nemen vanuit een meer teruggetrokken rol, wat aantoont dat zijn aanvallende output niet enorm is verminderd door het experiment van Potter.

Dit kan misschien worden verklaard doordat Potter Sterling lijkt te vragen om op een extreem aanvallende manier vanaf de vleugelverdediger te spelen. De onderstaande grafiek toont de gemiddelde posities die Sterling in de wedstrijden heeft ingenomen wanneer hij op die positie heeft gespeeld en laat zien dat hij bijna al zijn tijd op de helft van de tegenstander heeft doorgebracht.

Wat voor Chelsea zorgwekkender is, is hoe sterk Sterling’s aanvallende vermogen is afgenomen sinds hij City verliet. De onderstaande tabel laat zien dat zijn totalen voor doelpunten, assists, schoten, voltooide take-ons en laatste-derde passes allemaal zijn gedaald sinds hij het Etihad Stadium verruilde voor Stamford Bridge.

Moet Engeland zich zorgen maken?

Gezien de gezondheidsproblemen rond Reece James, Kyle Walker en Kyle Walker-Peters, plus de schijnbaar lauwe gevoelens van Gareth Southgate jegens Trent Alexander-Arnold, zal het interessant zijn om te zien of de Engelse manager nota neemt van de prestaties van Sterling op de flankverdediger voor de wedstrijd. Wereldbeker.

De gemengde resultaten die Sterling in die positie heeft behaald – niemand heeft een idee van een natuurlijke verdediger – zullen Southgate misschien niet aanmoedigen om Potters blauwdruk te kopiëren, vooral gezien het feit dat hij zegt dat Alexander-Arnolds gebrek aan kansen op de rechtsback op zijn minst in deels vanwege zijn ‚allround spel‘ dat achter zijn rivalen staat.

Maar de meer voor de hand liggende reden voor Southgate om Sterling als vleugelverdediger af te wijzen, is dat hij al zal worden opgeschreven als een belangrijk onderdeel van de aanval in Qatar. De voormalige speler van Liverpool heeft 79 interlands en 19 doelpunten voor zijn land – waarvan de meeste onder Southgate vallen – en werd genoemd in het UEFA-team van het toernooi op Euro 2020, toen hij uitsluitend in de aanvaller speelde.

Er zijn parallellen te trekken tussen Sterling’s huidige situatie en die waarin hij zich in dat toernooi bevond. In de zomer van 2021 kwam Sterling uit een seizoen bij City waarin hij zijn laagste gecombineerde doelpunten en assists in vijf jaar noteerde, terwijl hij de basiselftal miste in op twee na alle knock-outwedstrijden van het team op weg naar de Champions League-finale.

Hoewel Sterling’s plaats in het team van Chelsea veilig blijft, worden zijn prestaties opnieuw in twijfel getrokken in de aanloop naar een groot internationaal toernooi. Southgate en Engeland hopen dat hij kan reageren zoals hij 18 maanden geleden deed – door het team tot aan de finale te inspireren.

Hoe kaatst Sterling terug?

Aangezien Sterling’s output in een Chelsea-shirt niet drastisch verschilt, afhankelijk van zijn positie, kan het niet zo simpel zijn als te zeggen dat het herstellen van een vaste rol in de aanval een heropleving van zijn fortuin zal teweegbrengen. Potter moet ook speelruimte krijgen met betrekking tot zijn selecties als hij grip krijgt op een nieuwe ploeg te midden van een hectisch wedstrijdschema.

Terwijl Sterling zei na zijn toetreding tot Chelsea dat hij opgewonden was om te werken „onder Thomas“ [Tuchel]’s management“ was hij positief over Potter’s gebruik van hem als vleugelverdediger, en zei dat hij „genoot“ van de rol en dat „het na verloop van tijd beter zal worden“ na het gelijkspel tegen Salzburg.

Maar het feit blijft dat Sterling in meer dan 450 optredens bij senioren er minder dan een dozijn als vleugelverdediger is begonnen – waarvan sommige het beste deel van een decennium geleden onder Brendan Rodgers bij Liverpool kwamen.

Sinds de start van het seizoen 2017/18 hebben slechts drie spelers (Mohamed Salah, Harry Kane en Jamie Vardy) meer Premier League-goals gescoord dan Sterling, die het grootste deel van die tijd als linksbuiten doorbracht onder Pep Guardiola bij City.

Met Chilwell en Cucurella meer natuurlijke opties op de linkervleugel, is het gemakkelijk om Sterling opnieuw als aanvaller in te zetten. Het aanbieden van een meer consistente en vertrouwde rol aan de zijkant zou Sterling zeker helpen om zich aan te passen aan Chelsea – en aan Potter – na zo lang onder Guardiola’s ban in Manchester.